Ο καφές στο μπαλκόνι του κεντρικού δρόμουτο χαλασμένο cdplayer που περιμαζεύτηκε πάραυτα
το δωμάτιο που αδειάζει
τα ρολόγια του Dali που μετρούν το χρόνο που χάθηκε
το χρόνο που έρχεται
μοίρασμα πραγμάτων, μοίρασμα στιγμών, μοίρασμα ψυχής
έναν αέρα περιμένουν να τα μαζέψει όλα...
να τα χρωματίσει...
4 σχόλια:
Kι ομως να! Δες! Οσο τα ρολογια ειναι κει και ξεψυχούν.. ο Dali παντοντε λειπει..
Εξαιρετικό.
Αυτό που θα κάνω σίγουρα είναι να κατεβάσω την αφίσα προσεκτικά από τον τοίχο, να την τυλίξω και να την πάρω μαζί μου. Ο χρόνος έρχεται πάντα μαζί μας, έτσι κι αλλιώς, όπου κι αν πάμε.
Σ΄ευχαριστώ που πέρασες...
καλημέρα
από το λιωμένο ρολόι σώμα μου
στάζουν οι στιγμές μου
παγερός βοριάς γίνε μωβ αέρα
να γλιτώσω την τήξη της ψυχής μου
Μωβ,
είναι στη φύση μου αυτό που θέλεις,
όμως φυσώ παγερά μόνο εκεί που ταιριάζει με το χρώμα μου,
αφέσου λοιπόν στο φύσημά μου
Δημοσίευση σχολίου