Καλοκαιρινή πανσέληνος
σε θάλασσα κι ουρανό
σε αέρα και νερό
μόνος ή μαζί σου
με επιθυμία και σκέψη
πανσέληνος που φέρνει την πρώιμη επιθυμία
Η πανσέληνος της επιθυμίας θαρρώ πως ήρθε...
~ χρόνος σχεδόν υγρός~
Πριν από 9 χρόνια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
16 σχόλια:
..ευχομαι η επιθυμια σου να γινει το δωρο του φεγγαριου...καλημερα καλε μου με αγαπη[πολυ ομορφη αναρτηση..]φιλακια με αγαπη
όμορφο δώρο...πράγματι.
σ΄ευχαριστώ φωτεινή, καλημέρα κι από εμένα:)
Πανσέληνος...πανέμορφη ήταν. Αν και η μισή κρύφτηκε. Και καλά έκανε. Που να αντέξουν τα ματάκια μας τέτοια ομορφιά.
Καλημέρα.
Η πανσέληνος της επιθυμίας θαρρώ πως ήρθε...και μαζί της έφερε τη μαγική αίσθηση της αφθονίας και της εκπλήρωσης..
Καλή σου μέρα
jacki,
έχεις δίκιο, ίσως να μην αντέχαμε...ποιος ξέρει πάλι.
Νάσαι καλά:)
christina,
μαγική η αίσθηση...συμφωνώ.
όχι όμως αφθονία, αλλά πλήρωση αισθημάτων
η μεγαλυτερη πανσεληνος του χρονου...
και η φυση φροντισε να την κρυψει μηπως δεν αντεξει τις επιθυμιες μας...
εκεινη ομως λιγακι επαιξε μαζι μας και φωτισε ξανα τις ψυχες με μια μεγαλη υποσχεση...
οι επιθυμιες θα εκπληρωθουν...
δωρο δικο της σε οσους την αγαπησαν!
η μεγαλύτερη και η πιο όμορφη!
το παιχνίδι της ήταν αυτό που μας κράτησε εκεί, απέναντί της, μαζί της...
απίθανο δώρο!
Μια τέτοια πανσέληνο σου εύχομαι να βλέπεις
Να την βλέπεις, όπως ακριβώς την νιώθεις
Έτσι
σ΄ευχαριστώ, νατάσα
καλό βράδυ:)
H πανσέληνος της επιθυμίας εδώ ήταν πάντα
μα εσύ δεν την έβλεπες..
Ταξίδευες παντα με φως τα δικά μου τα μάτια..
Τωρα που εγώ έσβησα.. πες μου εσύ..γιατί κρύβεις τα σύννεφα απ το φεγγάρι..;
Είχαν θαμπώσει τα μάτια μου από τη σκέψη της...
Τώρα φυσώ πάλι δυνατά να παρασύρω τα σύννεφα...
λιποτακτώ τις επιθυμίες μου
σε κείνο το κομμάτι του φεγγαριού,
που ολοκλήρωσε ο άνεμος
σαν σφράγισε τη μορφή του.
εκεί μέσα κατοικεί
η ευχή μου!
καλησπέρα με δροσερό χαμόγελο...:)
Πανέμορφη η πανσέλυνος!Ειδικά όταν δεν την απολαμβάνεις μόνος...
Όμορφο βράδυ :)
γωγώ,
κι εμένα μου αρέσουν οι λιποταξίες, όσο κι αν ξέρω πως κάποιες φορές τιμωρούνται...
καλημέρα:)
meltemi δροσερό,
η ομορφιά της τότε είναι διπλή...
σου στέλνω το πρωινό μου αεράκι:)
Oταν η φυση δινει τα δωρα της δεν τσιγγουνευεται.
Μακαρι να τοκαναν κι οι ανθρωποι!
τα φιλια μου
ναι, faraona
όμορφα δώρα, απλόχερα.
καλό απόγευμα:)
Δημοσίευση σχολίου