μωβ αερας: Ο παράδεισός μου

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Ο παράδεισός μου

Μη μιλάς

απλώς άκου, νιώσε...

Έλα στον παράδεισό μου

Θα με βρεις εκεί...

26 σχόλια:

Christos είπε...: Μωβ...όλα μωβ.

Καλησπέρα.

Χ.Μ; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 12:02 π.μ.
Μαρια Νικολαου είπε...: Όποιος ξερει να σιωπά.. θα σε βρει..
Όπως και όποιος ξέρει να ακούει την δική σου σιωπή..

καλημέρα γλυκιά με όμορφα χρώματα; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 8:05 π.μ.
Γωγώ Πακτίτη είπε...: όποιος τις αισθήσεις
ανταμώνει στον ήλιο,
στης σιωπής του την παλάμη
κατοικεί

καλημέρα με χαμόγελο...:); 15 Οκτωβρίου 2008 στις 9:31 π.μ.
Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...: Ο παράδεισος κοινός mauveair... όπως κι η κόλαση. Κάπου θα συναντηθούμε.. Σε ώρες σιωπής , πάντα...

Καλημέρα!; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 10:25 π.μ.
meltemi είπε...: Nιώσε!

Καλημέρες :); 15 Οκτωβρίου 2008 στις 10:36 π.μ.
mauveair είπε...: Χρήστο,
μωβ καλημέρα:)

Μαρία,
αυτό περιμένω, νάρθει να με βρει
καλημέρα:)

γωγώ,
ανταμώνω τον ήλιο, αναλύω το φως...
χαμόγελο:)

αναμοσκορπίσματα,
καλή αντάμωση λοιπόν!

καλημέρα, meltemi
νιώθω, αφουγκράζομαι...; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 11:13 π.μ.
jacki είπε...: Σσσσς μόνο άκου...νιώσε.; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 11:57 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Δεν πρόσεξες
τα αμαρτωλά μου νύχια
και παραδόθηκες
στους ανενοδείχτες
της κόλασης...
Μια μωβ σελίδα
μόνο κρύβω
Δεν θα τη βρεις!

να είσαι πάντα καλά; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 1:31 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: "ανεμοδείχτες"
ο δαίμων του πληκτρολογίου; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 1:33 μ.μ.
Ηλιαχτίς είπε...: Δε μιλώ..
Σου χαρίζω την ησυχία μου,
για να αφουγκραστείς την ύπαρξή μου..!

Καλέ μου μωβ αέρα..!
Πολλές ηλιαχτίδες σου στέλνω
να φωτίζουν τις γωνιές του δικού σου Παραδείσου..!

Φιλι *; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 5:09 μ.μ.
lakis είπε...: Σαν ψίθυρος η παράκλησή σου. Καλό απόγευμα; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 5:16 μ.μ.
Sideras είπε...: Μωβ αφέντη των πτυσσόμενων καιρών ,τον παράδεισο που λες, όλοι λίγο πολύ των προσδοκούμε….

«..Και τι ζητάω;
τι ζητάω ;
μια ευκαιρία στον παράδεισο
να πάω..»
Λ. Μαχαιρίτσα

Όπως και να έχει , άφησε για λίγο τον παράδεισο και κοίταξε από το μαγικό παράθυρο, έχεις πρόσκληση για παιχνίδι ,από το βιβλίο των ευχών.; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 5:26 μ.μ.
mauveair είπε...: jacki,
ακούω τις σιωπές μου...; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 8:24 μ.μ.
ΝΑΪΑΔΑ είπε...: σσσςςς δεν μιλαω...
ακουω τις σιωπες και ακολουθω τον δρομο που θα με φερει στον παραδεισο σου...
σσσσςςς
νεραιδενια σιωπηλα φιλια!; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 10:03 μ.μ.
mauveair είπε...: Ποιώ-ελένη,
Πρόσεξα ότι τα νύχια σου ήταν μωβ.
Όσο για τη σελίδα, αυτήν θέλω να βρω…

Ηλιαχτίδα,
Σκύβω απαλά το κεφάλι μου
Ευχαριστώ, για τις φωτεινές σου δέσμες

Λάκη,
Ψιθυριστή καληνύχτα

Sidera,
Τραγούδησα τους στίχους…; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 10:30 μ.μ.
mauveair είπε...: ναϊαδα,
σε περιμένω, θα συναντηθούμε στο τέλος του δρόμου...; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 10:31 μ.μ.
Aθηνά Π.Κ. είπε...: Kαλησπέρα μωβ αεράκι, σ ευχαριστώ που μ αφήνεις να μπω στον παράδεισό σου, στην ψυχούλα σου!!
Ήρθα να σου αφήσω και μια όμορφη προσκλησούλα, αν θες την αποδέχεσαι !! Φιλιά; 15 Οκτωβρίου 2008 στις 10:33 μ.μ.
mauveair είπε...: Αθηνά,
ο παράδεισός μου, ανοιχτός σε όλους.
σ΄ευχαριστώ για την πρόσκληση, όμως...; 16 Οκτωβρίου 2008 στις 12:09 π.μ.
Νατασα είπε...: Καλησπέρα
Σουςςς….; 16 Οκτωβρίου 2008 στις 6:53 μ.μ.
mauveair είπε...: Ήσυχη καληνύχτα
Σςςς...; 16 Οκτωβρίου 2008 στις 11:55 μ.μ.
Christos είπε...: Ψάξε το τραγούδι των μικρούτσου- τριπολίτη με τη φωνή του βασίλη και θα δεις. Ένα μπλουζ η αγάλη που μου πένθιμο, μια πομπή μαύρων αυτοκινήτων...; 17 Οκτωβρίου 2008 στις 1:55 π.μ.
mauveair είπε...: καλημέρα, Χρήστο:); 17 Οκτωβρίου 2008 στις 9:36 π.μ.
Συννεφούλα είπε...: ένιωσα έναν μωβ αέρα να με τυλίγει!
όμορφα τα ταξίδια σου; 18 Οκτωβρίου 2008 στις 11:35 π.μ.
mauveair είπε...: συννεφούλα,
καλώς ήρθες λοιπόν. Ένιωσα κι εγώ ότι μπορώ να αφήσω λίγο από το χρώμα μου στα σύννεφά σου:); 18 Οκτωβρίου 2008 στις 4:01 μ.μ.
kalynama είπε...: στη σιωπή όλα ακούγονται καλύτερα... και ο παράδεισος έρχεται όλο και πιο κοντά μας...
πόσο δίκιο έχεις..

Καλημέρα να έχεις.. ταξιδεμένη εκεί που λαχταράς :-))); 22 Οκτωβρίου 2008 στις 9:42 π.μ.
mauveair είπε...: ναι, έτσι είναι...
η σιωπή μπορεί να πληγώνει, αλλά...; 22 Οκτωβρίου 2008 στις 4:41 μ.μ.