μωβ αερας: Χωρίς λέξεις

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Χωρίς λέξεις

Χωρίς λόγια, μόνο με χρώματα...

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...: Όλα τα χρώματα της θλίψης ζωγράφισαν τον ουρανό μας σήμερα.
Δεν ήξερα πως είναι τόσα πολλά...; 9 Δεκεμβρίου 2008 στις 12:47 μ.μ.
Μαρια Νικολαου είπε...: Ετσι διακεκομμένη είναι και η ζωή μας..; 9 Δεκεμβρίου 2008 στις 1:24 μ.μ.
mauveair είπε...: pandora, Μαρία
καμιά φορά τα χρώματα αυτά με φοβίζουν...; 9 Δεκεμβρίου 2008 στις 10:13 μ.μ.
Μαργαρίτα είπε...: καμιά φορά και τα χρώματα
εχθρικά στέκουν απέναντί μας...
κι οι λέξεις με πείσμα
αρνιούνται να γραφτούν...; 10 Δεκεμβρίου 2008 στις 10:46 π.μ.
jacki είπε...: Πανέμορφα χρώματα.; 10 Δεκεμβρίου 2008 στις 10:49 π.μ.
mauveair είπε...: καλημέρα, Μαργαρίτα
δεν έχεις και άδικο...; 10 Δεκεμβρίου 2008 στις 12:28 μ.μ.
mauveair είπε...: καλημέρα, jacki:); 10 Δεκεμβρίου 2008 στις 12:29 μ.μ.
lakis είπε...: Διακεκομμένη, όπως λέει κι η Μαρία πιο πάνω, είναι η ζωή. Κι εμείς ζούμε σε αποκόμματα. Μέρα καλή; 11 Δεκεμβρίου 2008 στις 7:42 π.μ.
Συννεφούλα είπε...: θα αφήσω μία θολή καλησπέρα!!

να είσαι καλά αεράκι μου μωβένιο..; 11 Δεκεμβρίου 2008 στις 4:54 μ.μ.
jk in your life είπε...: MΩΒ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.; 11 Δεκεμβρίου 2008 στις 6:24 μ.μ.
mauveair είπε...: Λάκη,
σε μας μένει το ένωμα,
νάσαι καλά:); 11 Δεκεμβρίου 2008 στις 9:53 μ.μ.
mauveair είπε...: Συννεφούλα,
ας φυσήξω να διώξω τη θολούρα...; 11 Δεκεμβρίου 2008 στις 9:54 μ.μ.
mauveair είπε...: jk,
καλησπέρα και καλωσήρθες στο χρωματιστό μου αέρα:); 11 Δεκεμβρίου 2008 στις 10:00 μ.μ.
Μαργαρίτα είπε...: Την Παρασκευή 12/12 ανάβουμε ένα κεράκι στο μπαλκόνι μας στις 21:00 για τον♥Αλέξη♥ .

Αν δεν έχετε μπαλκόνι κάνει και ένα παράθυρο.

Προωθήστε το.

Την καλημέρα μου ***; 12 Δεκεμβρίου 2008 στις 10:52 π.μ.
mauveair είπε...: καλημέρα, Μαργαρίτα
θα είμαι εκεί...; 12 Δεκεμβρίου 2008 στις 1:31 μ.μ.
ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...: Αν μπορούσαν τα χρώματα να ζωγραφίσουν τη θλίψη, ο πόνος θα έβρισκε χρώμα ν' ακουμπίσει;
Ακόμα κι η σιωπή στα ίδια χρώματα καθρεφτίζεται.; 12 Δεκεμβρίου 2008 στις 1:55 μ.μ.
mauveair είπε...: Σοφία,
το καθρέφτισμα της σιωπής, το βύθισμα του πόνου, στα ίδια χρώματα βάφονται...; 13 Δεκεμβρίου 2008 στις 12:30 π.μ.
piXie είπε...: Κάποτε τα λόγια μονάχα παγώνουν τη σκέψη, τη σταματούν, την αφήνουν πίσω...Τα χρώματα όμως...την πιάνουν από το χέρι και της δίνουν φόρα να τρέξει μακριά! :); 14 Δεκεμβρίου 2008 στις 3:56 π.μ.
mauveair είπε...: piXie,
με ένιωσες απόλυτα...τα χρώματα ήταν αυτά που μου έπιασαν το χέρι...; 14 Δεκεμβρίου 2008 στις 9:34 μ.μ.