«Ίσως να ‘θελα, αλλά δεν μπορώ,Ίσως δε θα ‘θελα να φορτωθώ με άλλα»
Λέξεις που γράφτηκαν
Κάπως έτσι
Και μετά σιωπή
Μοναξιά στη μοναχική πορεία
Προσπάθησα να πιάσω ένα αστέρι
Δεν ήταν παρά ένα μικρό φωτάκι
~ χρόνος σχεδόν υγρός~
Πριν από 9 χρόνια
19 σχόλια:
Ισως να μην πρέπει να τα πιάνουμε τα αστέρια γι αυτό και να ναι τόσο μακριά μας...
Ισως παλι να μην ειναι αστέρια αλλά αγάπανθοι! Για φαντάσου...
Εκατομμύρια αγάπανθοι στολισμένοι μ' ασημόσκονη...
Ελα...
Χαμογέλασε :)
Μάλλον δεν ήταν αστέρι.
Χαμογελώ ήδη:) κι αυτό εξαιτίας σου.
Σ΄ευχαριστώ, Μαρία.
:)
ενα μικρό φωτάκι
ένα αστέρι
δεν έχει σημασία
σημασία έχει πως μου έκαψε τα χέρια
Φιλιά
Μαρία,
τελικά χαμογελάμε:)
Λία,
ευτυχώς που έκαψε μόνο τα χέρια.
Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ:)
9:04 βραδάκι...
Περαστική και πάλι...
Και ναι... αφού χαμογελάμε... :)
γιατί να το κρύψομεν άλλωστε!
:)
Ηρθα να πάρω λίγο αερα μωβ :)
(απ οτι βλεπω στην ωρα κάτι δεν εχεις κανει σωστα στις ρυθμίσεις σου. Αφησα το μηνυμα 9:05 και δειχνει οτι αναρτηθηκε 11. Αρα δεν εχεις βαλει ωρα Αθήνας)
Μπορεις να το κανεις στις ρυθμισεις
Ευχαριστώ Μαρία,
αναρωτιόμουν τι γίνεται με τους χρόνους, αλλά δεν είχα σκεφτεί να ψάξω τις ρυθμίσεις. Τώρα το ρύθμισα όπως μου είπες.
Τελικά με έκανες και πάλι να χαμογελάσω.
Νάσαι καλά:)
κι όλο μιλάς για μοναξιά λες και δεν έχω νιώσει,
μέσα στην τόση ερημιά έχουν περάσει δειλινά που μ'εχουνε σκοτώσει ....
Μήπως τελικά τα αστέρια βρίσκοντε
γύρω μας μα δεν τα βλέπουμε?
Βρές το δικό σου αστέρι
και πιάσ'το από το χέρι...
Περπάτα δίπλα του...
Μπορεί να είναι ένα μικρό φωτάκι,
μα τα μικρά φωτάκια είναι αυτά που
φωτίζουν πραγματικά την καρδιά μας...
Αναστασία,
ξέρεις λοιπόν...
ευτυχώς που πάντα μετά τα χρωματιστά δειλινά, ξημερώνουν φωτεινά πρωινά.
Σ΄ευχαριστώ για τους όμορφους στίχους σου:)
Selena,
σίγουρα υπάρχουν αστέρια μακρινά, σε άλλους γαλαξίες, αλλά και δίπλα μας...και ναι, μπορούν κι αυτά να φωτίσουν την καρδιά μας.
Καλό μεσημέρι:)
Xαίρομαι που σου άρεσε η φωτογραφία.
Αν και γενικότερα χρειάζεται ένα μικρό ρεκτιφιέ η σελίδα χε :)
Ανοιχτός σε προτάσεις, Μαρία:)
Απόψε δεν θα κοιτάξω τον ουρανό.
Θα περιμένω το δικό μου αστέρι να με διαλέξει.
Θα πέσει μπροστά μου ξαφνικά πριν να προλάβω να αρθρώσω μιαν ευχή.
Πριν να προλάβω να προσπαθήσω...
pandora,
τι όμορφα...πριν αρθρώσεις ευχή, πριν να προσπαθήσεις θα φωτιστείς, θα νιώσεις.
υπέροχα:)
"Ίσως να ‘θελα, αλλά δεν μπορώ"
κι απόψε ακολουθώ
το μοναδικό αστέρι
που μου δείχνει το δρόμο
μα και πάλι
σ' αδιέξοδα περπατώ...
Καλημέρα αεράκι μου μωβ!!!
Σοφία,
είναι δύσκολα τα αδιέξοδα...
Ακολούθα την πορεία του αέρα μου, βάλε για σημάδι το αστέρι σου και δε θα χαθείς:)
Δημοσίευση σχολίου