Η μπλούζα μου κατάσαρκαΑυτή η μωβ…
Βγαίνω έξω και πάω
Στέκομαι ψηλά
Μπρος σε μαύρη βαθιά χαράδρα
Νιώθω τον αέρα στο πρόσωπο μου
Και φωνάζω δυνατά
Αυτό που σου ψιθύρισα...
Ακούω τη φωνή μου
Μα κι εσύ ξέρεις
Η μπλούζα μου κατάσαρκα
Στο σώμα
Στην ψυχή
~ χρόνος σχεδόν υγρός~
Πριν από 9 χρόνια
25 σχόλια:
Mα τι ωραιότερο απο τετοιες χαραδρες μεσα στην ομίχλη..
Να αισθάνεσαι τα χρώματα της Ανατολής που γινονται αυτο το μοβ το απαλό το χαραμα..
Καλημερα Αερινέ..
Καλο ΣΚ
Η μπλούζα μου κατάσαρκα, στο σώμα, στην ψυχή.
Καλημέρα.
μαρία,
τα χρώματα και ο αέρας στο πρόσωπο μου δίνουν ζωή.
νάσαι καλά
jacki,
κατάσαρκα θέλω ό,τι λαχταρώ, κολλημένο στην ψυχή μου.
φωναζω δυνατα αυτο που σου ψιθυριζα...
κι ερχεται ο αντιλαλος και μου φωναζει την απαντηση σου...
κατασαρκα στην ψυχη γιατι εκει θελουμε αυτο που ποθουμε...
φωναξε μωβ αερα μου...ουρλιαξε τους ψιθυρους σου...κι αστους να ταξιδευουν στο συμπαν και να μεταφερουν το μυνημα σου...
σε φιλω νεραιδογλυκα!
Κείνος ο ψίθυρος
έσπασε τη φλυαρία της σιωπής.
Άνοιξε ένα μικρό ρήγμα στην καρδιά μου κι εισχώρησε η φωνή σου μέσα μου..
Κι έκτοτε, μικρός αντίλαλος, επαναλαμβάνεσαι,
μέσα μου..!
Υπέροχο μωβ αέρα μου!
Και κείνη η μωβ μπλούζα σου,
της αγάπης ρούχο,
πολύ σου πάει..!
Σε φιλώ!
βγαλε και την πλουζα σου για να αγγιξη και στο σωμα σου...θα το καταλαβης απο το ζεστο κορμιτης..εαν σε ακουη...
...κατάσαρκα σε φοράω μωβ....
Νεράιδα,
Κι ο ψίθυρος είναι αρκετός
για να φτάσει και ν’ ακουστεί
τον ταξιδεύει ο αέρας μου…
ηλιαχτίδα,
ποίημα…σαν το φως των αχτίνων σου
μέσα μου ακούω τους ήχους
κι εκείνη η μπλούζα, ναι,
μου πάει πολύ…
gregory,
το άγγιγμα του ζεστού κορμιού της…
καλωσήρθες φίλε μου:)
μωβ,
αν κάτι αγγίξει την ψυχή,
αγγίζει και όλο το κορμί
κατάσαρκα...
…μα και τις σκέψεις σου κατάσαρκα φοράς
Καλημέρα
μπόρεσες
την ψυχή σου να φορέσεις...
καλημέρα...:)
καλημέρα, Νατάσα
όλα πάνω μου, μέσα μου...
μπόρεσα, γωγώ,
ακόμη το μπορώ, γιατί το θέλω
καλημέρα:)
Αυτή τη μπλούζα
χρόνια την φορώ
έλιωσε...
μα πάντα θα υπάρχει
η μυρωδιά σου.
κι αν λιώσει ολότελα
τότε θ' αφήσει το χρώμα της
στη σάρκα μου
μωβ σάρκα...
Το τραγούδι των Foreigner, αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους-ες τους θυμίζει κάτι από μια εποχή που έχει πια παρέλθει.
Αέρινα χάδια στις αναμνήσεις:)
Πολυ ωραιο το τραγουδι κι ας ειναι παλιο...μερικα πραγματα οσο παλιωνουν τοσο καλυτερα γινονται.
Μωβ ολα εδω κι οι χαραδρες και το φοντο ...και μια σαρκα που ενδυεται την ψυχη της.
αυτή η ψυχή...άβυσσος και χαράδρα.
καλημέρα, faraona:)
kalo Sab/Kyr.
Ωραίο πράγμα το δροσερό αεράκι στο πρόσωπο, αναζωογονιτικό !! Ωραίο και το τραγούδι των Foreiner !! Xαιρετισμούς !!
Νατάσα,
αέρινους χαιρετισμούς:)
Αθηνά,
τα ομορφότερα πράγματα είναι τα απλούστερα.
Καλωσήρθες στον αέρα μου:)
Τους στίχους σου, ένιωσα να με ντύνουν με τη γύμνια τους. Όμορφη, θεσπέσια καλλονή η ψυχή, που δεν μπορεί να φορεθεί αλλιώς.. μόνο κατάσαρκα!
Καλή εβδομάδα!
κατάσαρκα, για να τη νιώθω ως το βάθος της ψυχής μου...
καλωσήρθες ανεμοσκόρπισμα:)
Σαν στέκεσαι ψηλά και βλέπει το κόσμο ένας μικρός θεό νιώθεις πως είσαι κι η μπλούζα που φοράς δεν έχει σημασία αν είναι μώβ γαλάζια ή μαύρη μονάχα να σου ζεσταίνει τα περονιασμένα απ το κρύο κόκαλά σου
ΦΙλιά πολλα σου στέλνω με τον μωβ αέρα σου
καλωσήρθες λία,
ναι, δεν έχει σημασία το χρώμα
σημασία έχει να το φέρουμε μέσα μας...
ανταποδίδω τα φιλιά σου με δροσερό χρωματιστό φύσημα πάνω σου:)
Δημοσίευση σχολίου