Περίεργες τροχιές

Τροχιές παραλλήλως κυκλικές

τροχιές εντός και εκτός

κοντά και μακριά

αδιάλειπτες και αέναες

κάτι μένει σταθερό...

αυτό το μωβ του φόντου

Αερικό

Φύσηξε απόψε αέρας, απαλός
για να κλείσει μια εποχή
και ν΄ανοίξει άλλη,
έφερε όμορφα χρώματα κοντά του
ξεχώρισα την αισιοδοξία, την ελπίδα
και το χαμόγελο
μα ένα ξεχώριζε πιο πολύ
αυτό...το μωβ

Επόμενη αντάμωση...

Ταξίδια, μετακινήσεις,
πάνε κι έρχονται σαν αέρηδες
χωρισμοί και ανταμώσεις
λέξεις και σκέψεις κοντινές.
Η επόμενη αντάμωση θάθελα νάχει αυτό
το ίδιο χρώμα...του αέρα...το μωβ

Προσμένοντας...

Προσμονές...σε μια δύσκολη εποχή
σε μια εποχή που έρχεται και φεύγει
με αέρα να φυσά σε αποχρώσεις του μωβ...

Από την "Αμοργό"

.....Τι να μου κάμει η σταλαγματιά που λάμπει στο μέτωπο σου;
Το ξέρω πάνω στα χείλια σου έγραψε ο κεραυνός τ' όνομα του
Το ξέρω μέσα στα μάτια σου έχτισε ένας αητός τη φωλιά του
Μα εδώ στην όχτη την υγρή μόνο ένας δρόμος υπάρχει
Μόνο ένας δρόμος απατηλός και πρέπει να τον περάσεις
Πρέπει στο αίμα να βουτηχτείς πριν ο καιρός σε προφτάσει
Και να διαβείς αντίπερα να ξαναβρείς τους συντρόφους σου
Άνθη πουλιά ελάφια
Να βρεις μιαν άλλη θάλασσα μιαν άλλη απαλοσύνη
(Ν. Γκάτσος)

Επιτέλους

φύσηξα, περπάτησα, ταξίδεψα, πέταξα
και τελικά σε βρήκα
πέρασα από θάλασσες κι αγέρηδες
μα επιτέλους σε βρήκα
επιτέλους...

Πτήσεις

Λέω να πετάξω...καιρό έχω να το κάνω

στον αέρα να βγω, να πάρω το χρώμα του

να νιώσω ξανά την αίσθηση του πετάγματος

με συνοδηγό εμένα και τις σκέψεις μου αυτή τη φορά

στο μωβ αέρα να πετάξω

να χαθώ στο χρώμα του...

Ρότα καλοκαιρινή

Ρότα καλοκαιρινή πήρε ο καιρός
πορεία καινούρια
μέσα από διαλύσεις
μέσα και έξω
άνοιξη, καλοκαίρι
το βλέπεις, το ξέρεις;

Εποχή πραγματικότητας

Εποχή με πραγματική διάσταση
Σαν όλες τις άλλες
Με γεγονότα, καταστάσεις
και υπολανθάνουσες επιθυμίες
Χιλιομέτρων κοντινή και μακρινή απόσταση
ένα και το αυτό
Η νέα εποχή είναι εδώ
η άλλη…
Εποχή πρώιμου καλοκαιριού
με μια περίεργη μυρωδιά
άγνωστη σε μένα
μα και τόσο γνωστή
Εποχή πραγματικότητας

Απόβροχο...βόρεια

Η βροχή σταμάτησε
το κορίτσι έφυγε
και ο ήλιος κει ψηλά
καίει τώρα σαν φωτιά.
(στίχοι γραμμένοι στο απόβροχο του 1983 αναβιώνουν μέσα μου)

Επιστροφές

Πάντα επιτρέφω
πάντα μηδενίζω την απόσταση
πάντα νοσταλγώ
γιατί μια αίσθηση μένει
μια αίσθηση με οδηγεί
αυτή που ανεμίζει όλα τα δύσκολα
που με κάνει να νιώθω το άγγιγμα
αυτή που αξημέρωτες ώρες είναι κοντά μου
η αίσθηση...
η χρωματιστή...
η μοναδική...

Μωβ Πρωτομαγιά

μωβ θλίψη αποτυπωμένη σε ένα στεφάνι
θλίψη μα και ελπίδα μαζί
όλα τα χρώματα σε ένα μωβ
αποχρώσεις του ενός και μοναδικού
μωβ...