Αργός θάνατος

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του
όποιος αποφεύγει ένα πάθος
όποιος δεν ταξιδεύει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του
(στίχοι του Pablo Neruda)

Ξημέρωμα

Ξημέρωμα κοντά στη θάλασσα
αυτό που πάντα επιθυμώ ταξιδιώτη
όμως ένα να θυμάσαι...και το ξέρω καλά
το ταξίδι μπορεί να γίνει και μέσα μας
το ξημέρωμα θάναι δικό μας,
τη θάλασσα θα τη βλέπουμε από ψηλά,
όπως και νάχει...

Μοίρασμα

Ο καφές στο μπαλκόνι του κεντρικού δρόμου
το χαλασμένο cdplayer που περιμαζεύτηκε πάραυτα
το δωμάτιο που αδειάζει
τα ρολόγια του Dali που μετρούν το χρόνο που χάθηκε
το χρόνο που έρχεται
μοίρασμα πραγμάτων, μοίρασμα στιγμών, μοίρασμα ψυχής
έναν αέρα περιμένουν να τα μαζέψει όλα...
να τα χρωματίσει...

Δεδομένα...

δεδομένα από την αρχή
άγνωστες λέξεις στο κορμί σου
λέξεις δεδομένες, άλλαξαν
τίποτε δεν είναι ίδιο
λέξεις άγνωστες με άκουσμα γνωστό
καλούν τις αισθήσεις στο κορμί σου
λέξεις...δεδομένα

Υγρή ουράνια θλίψη

Είπα τη θλίψη μου να πνίξω
σε θάλασσα βαθιά
βούτηξα και το προσπάθησα
μα όταν σήκωσα τα μάτια μου ψηλά
η θλίψη είχε σχηματιστεί
με φόντο αυτό...το αγαπημένο...

Τέλος απειλών

Ανίκανος να απειλήσω, ποτέ εξάλλου δε το ήθελα
τώρα πια ούτε το μπορώ.
Απειλές τέλος!

Strange city

Τι περίεργη αυτή η πόλη απόψε
σαν να περιμένει ένα φύσημα ανέμου για ν΄αλλάξει
σαν να μην είναι η ίδια, σαν νάναι μια πόλη σε άλλη εποχή
σαν να θέλει το μωβ φύσημα για να αποκτήσει το οξυγονό της και πάλι
τι περίεργο...ίδια και τόσο διαφορετική

Φεύγω και πάλι

Φεύγω...και πάλι
πετώντας κι ανεμίζοντας
εκεί ψηλά, πάνω από τα κύματα θάμαι και πάλι μόνος
τι λες, έρχεσαι αυτή τη φορά ή θα μ΄αφήσεις μόνο μου
ο αέρας να με παρασύρει, να τσακιστώ στα κύματα...
αν έρθεις όμως, το θέλω...