Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008

Κλεψύδρα στιγμών

Είμαι εδώ, με μια κλεψύδρα στιγμών
στα χέρια, στο μυαλό
σε μωβ φόντο να μετράει ό,τι έφυγε, ό,τι βιώθηκε
αυτό που με κόπο χτίστηκε.
Αργά τα ψήγματά της κυλούν
υπομονετικά μετρούν αυτό που περνά.
Αυτό που θα συμβεί ποια κλεψύδρα θα μετρήσει;
Σε τι φόντο θα τελειώσει;

8 σχόλια:

jacki είπε...

Για μένα ο φόντος μάλλον είναι μαύρος. Καλημέρα μωβ άνθρωπε. Σε ευχαριστώ που πέρασες από τα λημέρια μου.

mauveair είπε...

Ακούω τη μουσική στις σιωπές σου και δε μιλώ. Σκέφτομαι να φυσήξω λίγο πιο δυνατά σήμερα, να διώξω το μαύρο φόντο σου, να το χρωματίσω...
Νάσαι καλά:)

Γωγώ Πακτίτη είπε...

λέξεις που πνίγουν βήματα
μετρούν τις ώρες.
το φόντο;
πάντα μωβ στου δειλινού
τη νύστα..

καλημέρα...:)

mauveair είπε...

Αν η κλεψύδρα μπορούσε να εκφραστεί, θα έβαφε τα ψήγματά της μωβ. Στιγμές, λέξεις κσι δειλινά...
Χαίρομαι που έχουμε κοινό χρώμα στο φόντο της εικόνας μας.
Καλώς ήρθες στον αέρα μου:)

Μαρια Νικολαου είπε...

Mαύρο και για μενα..

mauveair είπε...

Ευτυχώς στο βάθος του ματιού σου βλέπω μπλε-μωβ...ίσως είναι μια ελπίδα.
Καλό βραδάκι νάχεις:)

Ανώνυμος είπε...

Aυτή η κλεψύδρα
μετράει και κάποιες
δικές μου στιγμές


την καλησπέρα μου

mauveair είπε...

κοινές στιγμές, κλεψύδρες, χρώματα...
καλώς ήρθες στο χρώμα μου:)