Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

Γιατί την αγαπώ

"Την αγαπώ ίσως για την αδιάκοπη κίνησή της, που με γοητεύει, για την αιώνια φρεσκάδα της, την παρθενικότητά της, που ανανεώνεται κάθε στιγμή. Ίσως ακόμα για το άπειρο θηλυκό στοιχείο που υπάρχει μέσα στην ουσία της. Είναι ένας έρωτας αυτό...πώς..."
(Το γαλάζιο βιβλίο, Στρατής Μυριβήλης)

16 σχόλια:

jacki είπε...

Αυτός είναι ο λόγος που λατρεύω κι εγώ τη θάλασσα. Αλλά Εγώ είμαι ερωτευμένη με τον ήλιο. Γένος αρσενικού. Με καίει άλλοτε, άλλοτε πάλι με ζεσταίνει. Άλλοτε κρύβεται πίσω από τα σύννεφα και με κάνει να τον ψάχνω.
Καλημέρα μωβ αέρα. Σήμερα φυσάει πολύ. Από χθες δηλαδή.
Καλημέρα.

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

την αγαπω γιατι ξερει να αλλαζει χρωματα...
γιατι ειναι απεραντη...
γιατι κρυβει τοσα μυστικα...
γιατι ποτε ποτε ηρεμει και ποτε ποτε φουρτουνιαζει...οπως εγω...
την αγαπω γιατι δεν ανηκει σε κανεναν...

mauveair είπε...

Jacki,
ο καθένας μας έχει τελικά τους λόγους της ιδιαίτερης αγάπης του σε κάθε τι.
Από χθες είναι αλήθεια, έχω κουραστεί να φυσάω...λέω να πάψω.
καλημέρα

mauveair είπε...

ναϊαδα,
είναι όμορφο να αγαπάς...
την καλημέρα μου:)

meltemi είπε...

Πλανεύτρα είναι η θάλασσα και έχει κερδίσει πολλών την καρδιά...

Άλλη μια ερωτοχτυπημένη μαζί της...




ΥΓ.Όμορφες φωτογραφίες..:)

mauveair είπε...

meltemi,
καλωσήρθες, απαλό αεράκι, παρέα στον αέρα μου.
φυσάς κοντά στη θάλασσα, γι' αυτό σε πλάνεψε.
ευχαριστώ που φύσηξες δροσερά στη γειτονιά μου:)

Χριστίνα είπε...

Και εγώ την αγαπώ την "γαλάζια μοίρα". Αλλά θα μου άρεσε και λίγο μωβ αεράκι, είναι το αγαπημένο μου χρώμα...
Πολύ ωραίο blog, και πολύ ωραίες φωτογραφίες..
Σε προσκαλώ και στους πνευματικούς θησαυρούς μου, το SPIRITUAL TREASURES

mauveair είπε...

christina,
το μωβ είναι μια μεγάλη και παλιά αγάπη.
Ευχαριστώ που πέρασες και δροσίστηκες από τον αέρα μου.

Μαρια Νικολαου είπε...

Την αγαπω.......γιατι ξερει να ζει μονη..

mauveair είπε...

Μόνη, με τα χρώματα που αυτή επιλέγει κάθε φορά.
Καλώς ήρθες και πάλι, Μαρία.
Ελπίζω να βρίσκεις δροσιά και πάλι στον αέρα μου:)

Sideras είπε...

“…Μια θάλασσα μικρή,
μια θάλασσα μικρή
και στη γωνιά η στάμνα μου
για ένα καλοκαίρι
ήσουνα εσύ

Σε τραγουδούσα εγώ
σαν τις χορδές του ανέμου
στα μαύρα σου μαλλιά

Σ' ακολουθούσα εγώ
σαν το ψηλό χορτάρι
τον άνεμο
Σε τραγουδούσα εγώ

Μια θάλασσα μικρή,
μια θάλασσα μικρή
πικρά σ' αποχαιρέτησε,
σε περιμένει
Μια θάλασσα μικρή”

Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
http://www.youtube.com/watch?v=WwCxIzzqes4

Σιδερένια καληνύχτα σου.

Μαρια Νικολαου είπε...

Πάντα βρίσκω δροσια στον αέρα σου..
Γι αυτο περνώ από δω..
Για να παρω ανάσα..
Καλημερα γλυκια ..

Γωγώ Πακτίτη είπε...

είναι που ξέρει να αφουγκράζετα τη σιωπή!

καλημέρα με χαμόγελο...:)

mauveair είπε...

sidera,
ευχαριστώ για τους στίχους που κατέθεσες.
Μια θάλασσα μικρή, μια μεγάλη αγάπη.

mauveair είπε...

Μαρία,
χαίρομαι που μπορώ και σου χαρίζω μια ανάσα δροσιάς.
Νάσαι καλά

mauveair είπε...

γωγώ,
η θάλασσα αφουγκράζεται τη σιωπή, ζει με τα χρώματά της.
Απογευματινό χαμόγελο κι από μένα..:)